Het is een internetfenomeen: de ‘Eurosummer’. Toeristen van over de hele wereld trekken kriskras Europa door, vaak naar precies dezelfde plekken. Op sociale media delen ze prachtige plaatjes, maar in hun bestemmingen zwelt het debat over overtoerisme nog maar eens aan.

De letters zijn onleesbaar klein, kleuren en komma’s schaars: het ontwerp van menukaarten zegt veel over de horecacultuur in Amsterdam. PS verzamelde 55 Amsterdamse menu’s om de trends in kaart te brengen.

Reserveringen bij populaire restaurants in New York werden voor duizenden dollars doorverkocht via apps, tot de stad dat per wet verbood. Wat zeggen de vergaande pogingen om een plekje aan tafel te bemachtigen over de eetcultuur in New York?

Inwoners van New York en Boston zijn minder gaan slenteren. De kans op een spontane ontmoeting op straat is daardoor geslonken. Wat maakt dan de stad – efficiëntie en snelheid, of het samenkomen van een diverse groep mensen?

Een tafeltje reserveren met een tijdslot is in Amsterdamse restaurants, zeker in het weekend, de standaard geworden. Waarom wordt er in de horeca zoveel met eindtijden gewerkt? En wat is de etiquette?

Koffiezaken met plantaardige melk en werkplekken in overvloed schieten als paddenstoelen uit de grond in Lissabon, waar de koffiecultuur eeuwenlang voor het tegenovergestelde stond. Voor welke veranderingen staat dat?

Laptopgasten zijn in Amsterdamse horeca op steeds minder plekken welkom. Wat zijn de ongeschreven regels van werken in een café en hoe gaan horeca-eigenaren met deze gasten om?

Om het ietwat nietige imago van Oslo kwijt te raken en meer bezoekers aan te trekken, besloot de stad dit jaar een net zo nietige campagne uit te brengen, met succes. Kan een stad daadwerkelijk mer toeristen aantrekken met marketing?

In de haven van Kopenhagen wordt het hele jaar door volop gezwommen. Ook elders is urban swimming populair. Wat je ziet in Zuid-Europa – denk zomeravonden aan een mediterraanse haven – komt richting Noord-Europa.’